Liefde en dood: Castor et Pollux van Rameau

Orfeo Orchestra
Purcell Choir
György Vashegyi dirigent

Télaïre Judith Van Wanroij sopraan
Phébé Véronique Gens sopraan
Castor Reinoud Van Mechelen tenor
Pollux Tassis Christoyannis bariton
Minerve/Une Constellation Olivia Doray sopraan
Vénus/Une suivante d’Hébé/Un ombre heureuse Hasnaa Bennani sopraan
L’Amour/Un Plaisir/Une autre ombre heureuse Jehanne Amzal sopraan
Mars/2me Athlète/ Jupiter David Witczak bariton
1er Athlète/Grand-Prêtre Attila Varga-Tóth tenor

Rameau Castor et Pollux

Liefde en dood: Castor et Pollux van Rameau

De Hongaarse klavecinist en dirigent György Vashegyi richt zich al geruime tijd op de achttiende eeuw. Hij is een autoriteit op het terrein van Jean-Philippe Rameau. In de Matinee voert hij diens succesvolle Castor et Pollux uit.

Loyaliteitsconflict

De tragédie lyrique Castor et Pollux werd door Rameau in 1754 uitvoerig herzien, maar in deze Matinee klinkt de versie van de eerste (Parijse) uitvoering van 1737. Het klassieke verhaal handelt over de in de titel vermelde tweelingbroers, die in een wederzijds loyaliteitsconflict raken over liefde en dood. Het werk is een voortdurende afwisseling van spannende recitatieven, wervelende balletten en prachtige aria’s.

Rameaus mooiste aria

Rameaus mooiste aria ooit klinkt al in de eerste akte: Tristes apprêts, gezongen door de belangrijkste sopraanrol: die van Télaïre. Begeleid door een steeds weer dalende melodielijn in het orkest rouwt zij om de plotse dood van haar geliefde Castor. Ook is er een adembenemende onderwereldscène, waarin Phébé, de tegenspeelster van Télaïre, bijna als een tovenares de duistere machten mobiliseert. Rameau legt met zijn opera’s de grondslag voor belangrijke ontwikkelingen in de tweede helft van de achttiende eeuw en zijn grote invloed reikt van Gluck tot Berlioz.