Hartmut Haenchen dirigeert Strauss en Mahler

Mahler en Strauss, de tobber en de levensgenieter

Hartmut Haenchen verbindt twee werelden van verschil. Gustav Mahler en Richard Strauss waren zo’n beetje tijdgenoten, maar stonden totaal verschillend in het leven. Bij Mahler is de dood nooit ver weg. Als hij door de alpen of de bossen wandelt, klinkt er in de vage verte altijd wel een treurmars, pril geluk kan nooit een lang leven zijn beschoren. Maar wat hield hij van het leven! Strauss ging aanmerkelijk minder wankelmoedig door het leven. Hij dacht en componeerde groots en meeslepend, ook zijn Also sprach Zarathustra blaakt van het zelfvertrouwen. Maar er zijn ook overeenkomsten tussen Mahler en Strauss: de briljante orkestraties en hun vermogen om adembenemend mooie verhalen te vertellen.