Leoš Janáček

Leoš Janáček was een laatbloeier. Zijn meeste composities schreef hij in de laatste twintig jaar van zijn leven. Hij was al bijna 50 jaar toen zijn eerste grote succes in première ging, de opera Jenufa. In Brno stichtte hij een orgelschool die in 1919 als conservatorium werd voortgezet. Aan die opleiding doceerde Janáček compositie.

In zijn begintijd deden zijn meeste composities somber en kil aan, maar later schreef Janáček een groot aantal energieke werken die sterke invloeden van de Slavische volksmuziek vertonen.

Laatbloeier

Op 62-jarige leeftijd begon Janácek aan zijn tweede jeugd. Hij werd verliefd op een jonge getrouwde vrouw, Kamila Stösslová. Zijn gevoelens werden niet beantwoord, maar de liefdesobsessie leidde wel tot zijn grootste werken, Katya Kabanova (1921), Het sluwe vosje (1924) en De zaak Makropoulus (1925).

Er volgden van zijn hand nog een liederencyclus, een strijkkwartet, een blaassextet, Glagolitische Mis en Sinfonietta voor orkest. Zelfs in het jaar van zijn overlijden schreef hij nog een strijkkwartet. Op 12 augustus 1928 overleed Janáček in een sanatorium in Ostrava.