Francis Poulenc

Francis Poulenc was een bijzondere componist: niet alleen liet hij zich nauwelijks beïnvloeden door zijn tijdgenoten, maar hij was ook nog eens nagenoeg autodidact. Op 5-jarige leeftijd kreeg hij pianolessen van zijn moeder. Tien jaar later vervolgde hij die bij de bekende Ricardo Viñes. Met zijn hulp plus waardevolle adviezen van de Franse componist en muziekpedagoog Charles Koechlin kreeg Poulenc toegang tot de Parijse artiestenwereld.

Tot zijn eigen verbazing werd Poulenc opgenomen in de Groupe des Six, een groep beroemde en bevriende maar zeer verschillende Franse componisten. Ze stimuleerden elkaars werk en hielpen elkaar met de verspreiding van hun muziek. De groep zette zich af tegen zowel de grootse romantiek van Richard Wagner als de muziek van Claude Debussy. De andere leden van de groep waren Louis Durey, Georges Auric, Arthur Honegger, Germaine Tailleferre en Darius Milhaud.

Aanvankelijk ging Poulenc onbekommerd zijn eigen weg. In zijn werken klinken bijvoorbeeld altijd meerdere stijlen tegelijkertijd. De nonchalante eenvoud en ongedwongenheid raakt in zijn rijpere composities op de achtergrond, maar nooit ontbreekt de humor in zijn werk.

Poulenc componeerde werken in uiteenlopende muzikale genres. Hoewel hij drie belangrijke opera's heeft geschreven, zijn Poulencs meest wezenlijke bijdragen in de kleinschaliger genres te vinden. Hij componeerde ruim twintig kamermuziekwerken voor solo-instrumenten of zangstem.