Wat is het resultaat als minimal music zich verlooft met Prinses Melodie en met haar de dansvloer betreedt? Dan krijg je een werk als The Chairman Dances, waar filmmuziek en bigband in doorklinkt: herhaalde (dans)motiefjes doorspekt met hints van filmmuziek en jazz van een bigband waarvan de musici te veel gedronken lijken te hebben. Het resultaat is op en top Adams en op en top Amerikaans. Of je krijgt Adams’ Vioolconcert, volgens de componist ‘an endless melody’, en zelfs de latere werken van Steve Reich. Een Nederlandse première van deze icoon van de minimal music is sowieso een gebeurtenis om naar uit te kijken en een voorrecht van de eerste orde.