Het Orkest van de Achttiende Eeuw bundelt zijn krachten met het fameuze Engelse oude-muziekensemble The Sixteen en dirigent Harry Christophers voor werken van Mozart en Haydn.

Het meest in het oog springende onderdeel van het programma van het Orkest van de Achttiende Eeuw en The Sixteen is Haydns Mis in Bes. Diens bijnaam ‘Harmoniemesse’ is niet van Haydn, maar dateert van later in de negentiende eeuw. De naam slaat op de vooruitstrevende harmonische structuren en op de ongebruikelijke instrumentale bezetting van de mis, met naast de strijkers een volledige blazerssectie: in Oostenrijk noemde men muziek voor blaasinstrumenten ‘Harmoniemusik’.

In 1906 schreef componist Arnold Schönberg zijn baanbrekende Kammersymphonie, een sleutelstuk van de moderne muziek dat componisten tot op de dag van vandaag inspireert. De bezetting van tien blazers en vijf strijkers – een symfonieorkest op zakformaat – legde de basis voor de later zo bloeiende ensemblecultuur. In 1992 componeerde de Amerikaan John Adams zijn hierop geïnspireerde Chamber Symphony, waarin hij een chromatische klankwereld paart aan cartooneske filmmuziek.

Speciaal voor dit concert schreef de jonge componist Jan-Peter de Graaff een nieuw werk: Rimpelingen met financiële steun van de Stichting Vrienden Nederlandse Muziek. In dit werk maken de dodecafonie en de, op de Barok en de Klassieke periode geïnspireerde, structuren van Schönberg hun opwachting, maar ook de virtuoze ritmische drive van Adams is nooit ver weg. In Rimpelingen worden al deze invloeden verwerkt met een vleugje dodecafonie, een snufje jazz en een aangenaam Stravinskiaans pepertje. Het zwelgend romantische Pianokwartet van Gustav Mahler, een onvoltooid jeugdwerk, illustreert het decadente Weense fin-de-siècle waarvan Schönberg afscheid nam met zijn Kammersymphonie.

Wanneer een pianist zoals de Brit Paul Lewis werk van Bach, Beethoven en Chopin combineert, staat er iets bijzonders te gebeuren. Lewis, die met zijn registratie van alle Beethovensonates volgens Gramophone zorgde voor een ‘onmisbaar ijkpunt’, speelt bovendien Carl Maria von Webers Tweede sonate. Dit zangerige meesterwerk staat zelden op het programma; een intrigerende schakel tussen Beethoven en de latere romantici.

Paul Lewis is de afgelopen decennia uitgegroeid tot een van de belangrijkste klassieke pianisten van zijn generatie. Met zijn registraties van de sonates van onder anderen Beethoven en Schubert viel hij veelvuldig in de prijzen en won hij de sympathie van kenners en liefhebbers. ‘Als ik één complete set moet aanraden, wordt het de buitengewone registratie van Lewis’, zo schreef een recensent van The New York Times stellig over de Beethovencyclus.

Monteverdi’s L’Orfeo is een van de vroegste opera’s, maar in de benadering van Leonardo García Alarcón en zijn zangers en instrumentalisten is er niets ouds of stoffigs aan. Springlevende barokmuziek!

Claudio Monteverdi is een bekende componist op de overgang van Renaissance naar Barok en grondlegger van de opera. L’Orfeo, de oudste overgeleverde opera die nog steeds geregeld wordt opgevoerd, is een van zijn favoriete meesterstukken. Het meeslepende verhaal gaat over de afdaling van Orpheus in de Onderwereld en zijn poging om zijn geliefde Eurydice mee terug te nemen naar het land der levenden. Maar dan slaat die duivelse twijfel toe...

Deze voorstelling maakt deel uit van Operadagen Rotterdam. Dit internationaal opera- en muziektheaterfestival vindt plaats van 12 t/m 21 mei 2017 op vele locaties in Rotterdam. Met oog voor vernieuwing en actualiteit verlegt Operadagen Rotterdam de grenzen binnen muziektheater en opera.